Bütün kadınlar, yaz aylarında "bürümcük" isimli ince kumastan topuklara kadar uzun gömlek
giymislerdir. Elbiselerinin altına giyilen salvar topuk üstünden bir uçkurla sıkılmıstır. Kadınlar
kıyafetlerinde her tür giyimi üst üste kullanmalarına rağmen kıyafet bütünüyle bir uyum
içindedir.
19. yüzyılda kadının is hayatına girmesiyle kıyafetlerde
sadelik, kullanıslılık ve rahatlık ön plana geçmistir.19. yüzyılda Türk kadınları, önden
açık, düsük uzun kollu, Sam ipeğinden elbise ve yesil kusak ile, ayak üzerine zengin görünümlü
drapelerle düsen genis salvarlar giymislerdir. Zengin kadınlar, iç çamasırı olarak, ince
ipek gömlekler giymislerdir. Đpek dokumalar yerli kozalardan çekilen ipeklerle el
tezgâhlarında dokunarak birçok aile için geçim kaynağı olmustur. Đpek gömlekler hareket rahatlığı
sağlayacak sekilde genis dikilmistir. Elbiselerin kol ağzına ve etek ucuna ipek malzemeden
sanatlı tığ oyaları uygulanmıstır. Dekoltesi oldukça açık bırakılan yaka, giyenin zenginlik
derecesine uygun değerde bir mücevherle iliklenmistir. Đç gömlekleri, topuklara kadar
uzun,ipek salvarın üstüne giyilmektedir. Salvarlar için canlı renkler ve kaliteli
kumaslar kullanılmıştır.
Đç gömleklerin üstüne de gene topuklara kadar uzun; diba,
damıska ve canfes gibi zamanın çok değerli ipeklerinden hazırlanmıs elbiseler giyilmistir. Elbiseler vücut hatlarını belirli sekilde ortaya koymus ve önden bele kadar sık düğmelerle
kullanılmıstır. Üç etekli olan elbiselere bol sırma islemeler ve sırma kaytanlar ve
elmas düğmeler kullanılmıstır. 19. yüzyılda, Türk kadınlarında beldeki kemer, yüksek ziynet
esyalarından biridir. Kemerler, elmas, inci gibi değerli taslarla süslenmektedir. Göbek hizasından bağlanan kemer tokaları da değerli ve göz alıcı taslardan olusmustur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder